من این شعرو زمستان گفته بودم برای همین با الان تناسبی نداره. سعی کردم حرفمو بر وزن آهنگی که دوست دارم و خیلی تلویزیون می گذاشت بگم ((یاران چه غریبانه ... رفتند از این خانه ...)).
شما بگین خوبه یا نه ...
ای باد زمستانه، ای راه پر از چاله
ای قلب رها از جا، ای عاشق دیوانه
ای فکر پریشانه، کاشانه ویرانه
ای سعی بی انجام، دلداده و آواره
ای زخم عمیقانه، ای جاده پر مانع
ای بار پر از خاشاک، ای وای بر این شانه
ای شربت زهرانه، ای صبر غریبانه
ای آهوی بی ضامن، ای مرگ به چشمانه
ای شادی و سامانه، ای صاحب این خانه
ای یاور بی همتا، شو دوست نه بیگانه
(سه شنبه 18 اسفند 83)